Het zit er op, het is een loodzware week geworden van afzien met veel regen, vooral ’s nachts, waardoor de routes waren veranderd in een modder parcours. Volgens de organisatie was het de zwaarste tocht in haar 5 jarig bestaan.
Iedere dag om 6.15 uur opstaan, eten, tocht voorbereiden, hoe is de temperatuur, hoe wordt het vandaag? been en armstukken aan ja of nee, en dan op de fiets voor zo’n 9 á 10 uur. Ik was ingedeeld bij de Montferland bikers waardoor we fietsten met een ploegje van 5 man. Bij binnenkomst op de camping, elke dag een ander uiteraard, waren wij af en toe onherkenbaar, compleet onder de modder. Dus fietsen afspuiten en douchen, onze tenten waren inmiddels vervoerd en weer opgezet door mijn ouders, die de hele week zijn meegereisd.
De stemming tussen alle bikers was goed, de organisatie perfect, alleen de “trackers” waarmee elke ploeg te volgen zou zijn werkten niet helemaal goed. Het is ongelooflijk hoeveel werk er werd verzet door de vrijwilligers, mannen en vrouwen van de opbouwploeg, de keuken brigade, de massageploeg, het Rode Kruis, de materiaalverzorging, aanwezig bij de checkpoints en in het kamp. En voor de laatste was er veel werk aan de winkel, zij waren tot ’s avonds laat bezig met de fietsen. Het was een belevenis om dit alles mee te maken.
De aankomst op de laatste dag in Nijmegen was geweldig, nadat op checkpoint 3 gewacht was tot alle teams binnen waren gingen we, vooraf gegaan door Duchenne patëntjes in rolstoelen, gezamenlijk over de finish in Park “Brakkenstein” (hoe verzin je het). Daar werden we opgewacht door een grote enthousiaste menigte en werd ook het voorlopige eindbedrag bekend gemaakt, € 1.256.604 !! Het geeft een goed gevoel dat ik daarbij met hulp van mijn sponsors een steentje heb bijgedragen.
Foto’s van deze monstertocht zijn te vinden op www.biketeam-nhn.nl wilt u meer weten over de Duchenne Heroes of het Duchenne Parents Project kijk dan op www.duchenneheroes.nl
Ferry Breeuwer
